وعده برات ممکن است معلوم نباشد و یا بهوعده یک یا چند روز، یا یک یا چند ماه باشد.
اگر وعده برات تعیین نشده باشد به مجرد رؤیت قابل پرداخت است در اینصورت هرگاه برات بیوعده قبول شد، باید فوراً پرداخته شود. برات بهوعده ممکن است سه حالت داشته باشد:
- بهوعده یک یا چند روز یا یک یا چند ماه از رؤیت برات.
- بهوعده یک یا چند روز یا یک یا چند ماه از تاریخ برات.
- پرداخت به روز معینی موکول شده باشد.
از این قرار براتی که برای مدت طولانی مثلاً پنج سال صادر شده باشد ظاهراً امر این است که نمیتوان آن را دارای آثار قانونی دانست چون مقصود از برات در تجارت آن است که برای مدت کوتاه بوده و در جریات معاملات مؤثر باشد. نسبت به براتی که تاریخ تأدیه آن چند روز یا چند ماه پس از رؤیت باشد موعد پرداخت به وسیله یکی از دو امر معلوم میشود:
- بهوسیله تاریخ قبولی
- بهوسیله تاریخ ابلاغ اعتراضنامه نکول (واخواستنامه).
هرگاه روز تأدیه برات مصادف با تعطیل شود وجه برات روز بعد از تعطیل تأدیه خواهد شد. این قاعده نه تنها درباره برات جاری است، بلکه نسبت به کلیه اوراق تجارتی از قبیل سفته و چک و سایر اسناد در وجه حامل و غیره نیز باید رعایت شود.
اگر براتی در روز معین پرداخت شود و اختلافی بین تقویم محل صدور و پرداخت باشد تاریخ پرداخت طبق تقویم محل تأدیه معتبر است.