قانون تجارت در ماده ۱۰۷ درباره مجمع عمومی شرکت با مسئولیت محدود مقرر داشته:
هریک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد
بنابراین مانند شرکت سهامی تشریفات انعقاد مجمع و اینکه دعوت باید به چه کیفیت به عمل آید تا آثار قانونی داشته باشد در این قبیل شرکتها دیده نمیشود بلکه آرا شرکا دارای اعتبار است. علاوه بر آن قانون به تراضی شرکا که در اساسنامه به عمل میآید اهمیت زیادی قائل شده و ممکن است اشخاصی دارای سهمالشرکه زیادی باشند ولی آرا ایشان در ردیف سایر افراد باشد مثلا ممکن است آرا شرکا به نسبت عده آنها باشند.
در قانون دو قسم اکثریت رای (که تعبیر به مجمع عمومی شرکت با مسئولیت محدود میشود) پیشبینی شده است:
- هرگاه تصمیم راجعبه امور عادی شرکت و تعیین مدیر یا هیئت نظار باشد به موجب ماده ۱۰۶ (باید به اکثریت لاقل نصف سرمایه اتخاذ شود اگر دفعه اول این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجددا دعوت شوند در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ میشود اگر چه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد). چون به نحوی که ذکر شد قانون مقررات اساسنامه را که تراضی شرکا است در این مورد اهمیت زیادی قائل شده است و مقرر نموده (اساسنامه شرکت میتواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد).
- اگر تصمیم راجعبه تغییر اساسنامه باشد. در این صورت طبق ماده ۱۱۱ (باید به اکثریت عددی شرکا که لاقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد ).
هرگاه اساسنامه اکثریت دیگری برای تغییر اساسنامه در نظر بگیرد و حد نصاب را بیشتر یا کمتر کند و یا تغییر آن را به اتفاق آرا شرکا قرار دهد باید به همان طریق رفتار شود و باید متوجه بود که هیچ اکثریتی نمیتواند شریکی را مجبور به ازدیاد سهم الشرکه نماید. هرگاه به موجب اساسنامه، مدیران موظف شوند که مجمع عمومی را سالی یکبار دعوت نمایند بهتر است.