تصفیه امور شرکتها

درباره تصفیه امور شرکتها قانون فرض می‌کند زمانی که شرکت منحل می‌شود تمام کارهای خود را انجام نداده، و بعضی از کارها از قبیل طلب وقرض و قراردادهای منعقده را ممکن است تصفیه ننموده باشد، حقاً هم همینطور است زیرا وقتی انحلال شرکت به علت تمام شدن مدت یا تصمیم شرکا شرکت یا ورشکستگی آن باشد معلوم است تمام کارهایی که در مدت شرکت جریان داشته نمی‌توان خاتمه یافته دانست. بنابراین به محض انحلال آثار حقوقی شرکت از بین نمی‌رود و قانون مقرراتی برای فاصله مدت انحلال و از بین رفتن شخصیت حقوقی شرکت وضع نموده که می‌بایست رعایت شود.
به نحوی که قبلاً ملاحضه شد انحلال شرکتها در موارد متعددی است ولی در هر حال خارج از دو موضوع نیست، یا بر اثر ورشکستگی است یا غیر آن، اگر انحلال بر اثر ورشکستگی شرکت باشد، قانون مقررات مخصوص وضع نموده که در محل خود بحث می‌شود. هرگاه انحلال به علتی غیر از ورشکستگی است مراتب ذیل قابل ملاحظه است:
شخصیت حقوقی شرکت پس از انحلال باقی است، و متصدی تصفیه که اداره کننده امور شرکت در حال تصفیه است از طرف شرکت حق اقدام دارد، و شرکا شرکت هم مانند زمان شرکت نمی‌توانند در اموال شرکت مداخله نموده و یا مبادرت به وصول طلب شرکت نمایند. اگر چنین نمی‌بود در کارهای شرکت هرج و مرج و بی تربیتی رخ می‌داد و هریک از شرکا «که در بعضی از شرکتهای منحله خیلی زیاد هستند» در قبال سهم خود مقداری از اموال شرکت را متصرف و یا مبادرت به وصول مطالبات شرکت که سهل‌الوصول‌تر است می‌نمودند. بنابراین قانون مقرر می‌دارد «تصفیه امور شرکتها پس از انحلال موافق مواد ذیل خواهد بود مگر در موارد ورشکستگی…» پس قانون شرکا را مختار ننموده که به هر طریق که بخواهند پس از انحلال، اموال شرکت را قسمت نمایند بلکه مجبور به رعایت موارد قانونی هستند که در قانون تجارت مقرر است.