در شرکت تضامنی یک یا چند نفر از شرکا امکان دارد تصمیم به فسخ شرکت تضامنی بگیرند، استفاده از فسخ میبایست با در نظر داشتن شرایط زیر باشد:
الف- این حق از شرکا در اساسنامه شرکت سلب نشده باشد.
ب- ناشی از قصد اضرار نباشد.
ج- شش ماه قبل از فسخ میبایست تقاضای فسخ کتباً به شرکاء اعلام شود.
د- سال به سال طبق اساسنامه باید به حساب شرکت رسیدگی شود فسخ در موقع ختم محاسبه سالیانه به عمل میآید.
چنانچه شرکت برای مدت محدودی تشکیل و حق فسخ شرکت تضامنی از شرکا گرفته شده باشد، هیچ یک از شرکا نمیتوانند از حق فسخ استفاده کنند، اما چنانچه شرکت برای مدت نامحدودی باشد و دوام شرکت باعث ضرر یک یا چند نفر از شرکاء باشد، مثلاً شریکی که کار و عمل خود را سرمایه قرار داده است کار نکند، شرکا میتوانند به دادگاه مراجعه نمایند و چون اجبار شخص به عمل قاعدتاً ممکن نیست ناچار حق فسخ برای متضرر ایجاد میشود، یا این که در شرکتنامه و اساسنامه حق فسخ از شرکا گرفته نشده باشد، در این صورت با رعایت سایر موارد ممکن است از فسخ استفاده نمود.
چنانچه فسخ به قصد اضرار سایر شرکاء باشد، شریک حق استفاده از آن را ندارد. مانند این که شرکت، معاملات مهمی انجام داده که باید در مدت معین وجوهی بپردازد و یکی از شرکا به قصد اذیت و آزار سایرین و به منظور ورشکست شدن تقاضای فسخ نماید. در چنین حالی البته پذیرفته نخواهد شد. همچنین فسخ شریک نیز نباید به قصد اضرار طلبکاران شرکت و اشخاص ثالث باشد.
به این دلیل که فسخ شرکت تضامنی موجب انحلال شرکت میشود و اگر یکی از شرکای آن از این حق استفاده نماید مابقی افراد غافلگیر میشوند و شاید نتوانند برای جلوگیری از انحلال اقدام قانونی بنمایند به این جهت مقرر گردیده باید شش ماه قبل از فسخ تقاضای آن کتباً و معمولاً به وسیله اظهارنامه رسمی به شرکا ابلاغ شود تا در ظرف این مدت سایرین فرصت داشته و این تقاضا را بررسی نمایند.
هر وقت طبق اساسنامه سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود، فسخ باید در موقع ختم محاسبه سالیانه باشد. این قسمت هم محدودیتی است به نفع شرکت. البته اگر طبق قرارداد شرکا هر دوسال یک مرتبه مثلاً به حساب شرکت رسیدگی شود و یا کمتر از یک سال و هر سه ماه یک مرتبه به حساب سود و زیان رسیدگی نمایند. این قید از شریک فسخ کننده برداشته میشود.