تقسیم سود و زیان در شرکت تضامنی

۲۱ آبان ۱۳۹۶
2/5 - (5 امتیاز)

تقسیم سود و زیان در شرکت تضامنی بین شرکا به گونه‌ای است که شرکا به نسبت سهم‌الشرکه خود در شرکت از منافع و زیان شرکت بهره‌مند می‌شوند. نسبت به منافع، قسمت اول ماده ۱۱۹ قانون تجارت مقرر می‌دارد «در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم‌الشرکه بین شرکا تقسیم می‌شود» و در قسمتی از ماده ۱۲۴ قانون تجارت نیز تصریح شده: «در روابط بین شرکا مسئولیت هر یک از آن‌ها در تادیه قروض شرکت به نسبت سرمایه خواهد بود». البته عدالت هم همین درخواست را دارد که هر کس به تناسب سهمی خود از سود و زیان بهره داشته باشد و این موضوع در شرکتنامه‌ها هم تصریح می‌شود. در صورتی که به موضوع تصریح نشود حکم همان است که در بالا بیان شد. ولی  در تقسیم سود و زیان در شرکت تضامنی گاهی اتفاق می‌افتد که به علتی، سهم یکی از شرک در نفع  یا ضرر کمتر و بیشتر است مثلاً شرکت احتیاج دارد شخصی که دارای اعتبار زیادی است و یا ماهریت در امر معینی دارد وارد شرکت شود، سهم و منافع او را صدی ده بیش از آنچه که به نسبت سهم‌الشرکه به او می‌رسد قرار می‌دهد از آن جهت است که در آخر ماده ۱۱۹ قانون تجارت اضافه شده «مگر آن که شرکت‌نامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد» و در زیان شرکت، شرکا با شریکی قرار می‌گذارند که در صورت ضرر به نصف آنچه که به سهم شریک ذکر شده تعلق می‌گیرد تحمل و بقیه را بین شرکا تقسیم نمایند ولی باید توجه نمود که تعلق زیان فقط در روابط بین شرکا موثر است و در تضامن آن‎ها نسبت به اشخاص ثالث و طلبکاران اثری ندارد.
حکم خاصی درباره نفع در شرکت تضامنی جاری است، براساس ماده ۱۳۲ قانون تجارت «اگر در نتیجه ضررهای وارده سهم‌الشرکه شرکا کم شود تا زمانی که این کمبود جبران نشده تادیه هر نوع منفعت به شرکا ممنوع است». اگر شرکتی در سال اول مثلاً بیست هزار تومان زیان و در سال بعد بیست و پنج هزار تومان سود داشته باشد. این سود تنها به میزان پنج هزار تومان به شرکا باید پرداخت شود. در هر حال نفع سال‌های بعد تا ضرر سال‌های قبل جبران نشده پرداخت نخواهد شد. اگر غیر از این می‌بود‌ سرمایه شرکت برای همیشه مقداری کمتر از میزان اصلی را نشان می‌داد. به همین علت است که در شرکت تضامنی منظور داشتن نفع ثابت برای شرکا اشکال دارد.
در تقسیم سود و زیان در شرکت تضامنی قانون پرداخت ضررهای سال قبل را از منافع سال‌های بعد عنوان «تکمیل سرمایه» دانسته و ضمناً مقرر داشته «جز در مورد فوق هیچ یک از شرکا را شرکت نمی‌تواند به تکمیل سرمایه که به علت ضررهای وارده کم شده است ملزم کرده و یا او را مجبور نماید بیش از آنچه که در شرکتنامه مقرر شده است به شرکت سرمایه دهد». تقلیل سرمایه و ازدیاد آن نیز ممکن است ولی این امر میسر نمی‌شود مگر به اتفاق آراء شرکا.

 

Facebook
Twitter
WhatsApp
LinkedIn
Telegram
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها
مطالب مرتبط